Er blijft iets hangen als stof in gordijnen
een geur die terugkomt bij de gedachte aan
toen
het is de kamer, de kleur van het behang
jouw schort die je lichaam vormeloos maakte
het is de kleur van je haar op vrijdag, de golving
daarin
Er blijft muziek door schelle stemmen walsen
in het rumoer van de zondagse middag
de gedachte aan schuifelende voeten rond
keukentafels, dansende wervelende
kakofonie
Later, de rust die terugkeert als een zacht
wiegende tango
in de jeugd van een swingende middag
het plotse snerpen van de ketel, het langzame
gieten
de geur van koffie hangt in het opengeslagen
boek
c.s. Lichtende kamers-Besloten hofjes (Chantal Sap 2016)