Beste Lezer,
Misschien ben je met vakantie, misschien ook niet.
Misschien lees je een krant, misschien ook niet.
Ook tijdens de komkommertijd verschijnen er soms verbazingwekkende nieuwsjes in de kranten, zoals een recent voorstel over opleiding en tewerkstelling van laaggeschoolden.
In het kader van ‘iedereen aan het werk’, van ‘overal werknemers gezocht’ lanceerde iemand het merkwaardige voorstel om laaggeschoolden de job aan te leren op de werkvloer.
Niets nieuws onder de zon, zou je kunnen denken, het zogenaamde ‘werkplekleren’, waarbij studerenden studie en stage combineren bestaat al eeuwen, weliswaar , naar gelang de tijdsgeest, onder verschillende benamingen.
Het vernieuwende aan dit voorstel echter is dat de laaggeschoolde zich niet hoeft te scholen want de werkvloer zelf is de opleiding.
Hoogst merkwaardig nieuws, aangezien ik ooit met een Syrische taxichauffeur meereed, een Afghaanse klusjesman ontmoette en een Koerdische huishoudhulp ken die op hun beurt beweerden in hun land van herkomst ingenieur, leraar en journaliste te zijn. Hier kregen ze hun diploma echter niet erkend en moesten ze jaren opnieuw studeren. Toen ik bleef doorvragen wisten zij nog vele verhalen van andere hoogopgeleide collega’s te vertellen die hier opnieuw een leven als laaggeschoolde probeerden op te bouwen dit in de hoop ooit werk en studie te kunnen combineren om opnieuw op te klimmen. Meet men in het onderwijs dan met verschillende maten en gewichten, waarin hooggeschoolden van elders hier laaggeschoolden worden en laaggeschoolden straks zonder studie hooggeschoold zijn?
Natuurlijk gun ik iedereen opleiding en liefst ook werk, toch zijn er hier bedenkingen.
Intussen weten jij en ik, lezer, dat ‘gissen en missen’ deel van een leerproces kan zijn, maar ik beklaag de lerende/werkende zowel als diegene die het lijdend voorwerp van dat leerproces is. Het kan beide partijen zuur opbreken vooral wanneer we kijken naar de genoemde sectoren in dit artikel.
Deze zijn niet van de minste: o.a. vrachtvervoer, verpleging en kinderopvang. Voor één keer zijn de bejaarden de dans ontsprongen.
Je zal maar op je fiets rondtuffen wanneer zo een vrachtwagenchauffeur leert op de baan.
Je kan maar beter alert zijn wanneer de werkende student de medicatie rondbrengt of je bloed komt prikken, het is nu soms al een hels karwei als je fijne aders hebt.
Gelukkig worden dergelijke luchtballonnen opgelaten in komkommertijd: ze waaien zo weer weg met de wind. Anders zou ik verwachten dat er een storm van protest opsteekt.
Mvg,
Frauke J.