Frauke J. Brief 16:’ De trein is altijd een beetje reizen’

Beste Lezer,

‘Waar is de conducteur naartoe? dat zullen we ons binnenkort afvragen…

Laatst las ik in de krant dat treinmachinisten af en toe hun conducteur op het perron vergeten. Een verontrustend verhaal is dat, zowel voor conducteur als voor passagier. Nog erger wordt het wanneer onze spoorwegen een ballonnetje oplaten: de trein kan misschien wel verder zònder conducteur. Bij dit laatste bericht sloeg mijn fantasie op hol.

Ik weet niet of u vaak de trein neemt maar dat daar soms rare dingen gebeuren: dat is zeker. 

Het begint al bij het opstappen.

Ik zie ze soms lopen, de reizigers die net dat ietsje te laat zijn om hun trein te halen. Koste wat het kost willen ze toch nog mee. Ze lopen naar die ene open deur, waar de conducteur vertrekkensklaar staat, of hangen wanhopig aan een deur in de veronderstelling dat ze met een ‘sesam open u’ truuk nog binnen geraken. Gelukkig, voor hun veiligheid, is er dan de conducteur die laat merken dat niets nog baten mag: helaas! Sommige reizigers slaan geel, groen of blauw uit van ergernis.

En wat te doen met alle prangende vragen van toeristen en andere reizigers? Neem nu buitenlandse reizigers die in Brussel willen afstappen en plots merken dat daar drie afstapplaatsen zijn. Je kunt dan zeggen: ‘dat los je op met een bericht’, en denken dat iedereen Nederlands of Frans verstaat, maar dat is al lang niet meer zo. Wat met onze Chinese, Italiaanse, Spaanse etc…broeders en zusters?

Dan zijn er nog de vragen van onzekere reizigers, die er zich van willen vergewissen dat ze wel degelijk in de juiste trein zitten, zich ongerust maken of ze één of andere aansluiting wel zullen halen en niet weten op welk spoor ze dan moeten zijn.

Er zijn ook van die kleine akkefietjes die zonder conducteurs tussenkomst erg groot kunnen worden. Neem nu de luide beller die terechtgewezen wordt door een passagier. Er ontstaat een twistgesprek: wie zal dit ontzenuwen? Of de iets te enthousiaste supporters of schooljongeren die een hele wagon op stelten zetten en de andere reizigers intimideren. ….Of de oudere die in een overvolle trein een zitplaats opeist - en niemand wil die geven…

Wie moet al deze incidenten oplossen als er geen conducteur meer is? De passagiers?

Ik vermoed dat we dan Babelse toestanden krijgen.

Mvg,

Frauke J.

Frauke J. Brief 10: 'De trein is altijd een beetje reizen' (3)

 Beste lezer,

 Onlangs moest ik met het openbaar vervoer naar een begrafenis in het kleine dorpje S.. Mits vroeg opstaan en goed plannen zou mij dit lukken.

Het plannen was op zich al een tijdrovende bezigheid, want een reisplan maken met de computer is niet mijn sterkte. Bovendien was de begrafenis op een zaterdag en uitgerekend die dag waren er werken aan het spoor en zou de trein worden vervangen door een bus.  Volgens mijn digitale wijsneus nam ik de vervang bus naar  G. In G. was er een aansluiting met een bus  naar S. En vervolgens moest ik nog zoveel minuten lopen (te voet bedoel ik). Kunt u nog volgen?

Zo gezegd zo gedaan: ik vertrok, vroeg in de morgen, met mijn reisschema op zak.

Er was zowaar een vervangbus en ik vond hem nog ook, dat was een mooie start! Helaas reed deze bus niet op rails en na enige tijd kwamen we in een verkeersvertraging terecht. In G. repte ik mij om een vervoerbewijs te halen en ook dat lukte. Helaas was het een maat voor niets want de aansluitende bus naar S. was net weg. De volgende bus naar S. vertrok over ruim drie kwartier. Ik berekende dat ik, wandeltijd vanaf de halte naar de kerk meegerekend, pas na de plechtigheid ter plekke zou zijn. Er restte mij niets anders dan op mijn stappen terug te keren. In de bus heb ik de betreurde overledene verteld hoe ik, noodgedwongen, afscheid van haar nam op deze eigenste plek in een vervangbus. Een halve dagreis verder stond ik weer thuis.

Leve de trein mits je van A naar B reist, liefst niet tijdens het weekend, en je ruim de tijd hebt.

 Mvg,

 Frauke J.