Voor een goed samenleven
wens ik dat:
politici en burgers samenleven in een wereld met ‘meer magjes dan moetjes’.
Kinderen leren op school via moetjes en magjes dat er verplichtingen en uitdagingen zijn. Zo leren ze volwassen worden.
Verstik op hun beurt de volwassenen niet met het uitvinden van een nieuwe wet voor elke hindernis die op de weg ligt. Ook volwassenen kunnen nog groeien door aanmoediging om het goede te doen en het kwade te laten. Anders gezegd: geef basisregels en uitdaging om de eigen verantwoordelijkheid op te nemen.
wens ik dat:
‘Elke Niemand gezien wordt als een Iemand’
Niemand is vaak het synoniem van ‘iedereen', van de ‘mensen’. Dat houdt in dat men in onze naam durft te praten, immers: ‘de mensen zeggen…’. Intussen blijft onze eigen stem in de straten, in huizen en treinen hangen. In naam van ‘iedereen’ worden verschillende waarheden verkondigd.
Alle niemanden denken ook na, praten met andere niemanden en zijn wel degelijk ‘Iemand’ waar echt naar geluisterd kan worden.