Beste Lezer,
Hier zijn we dan weer, het heeft even moeite gekost om uit de duistere dagen tevoorschijn te komen. Ik wou u eigenlijk over iets anders schrijven maar dringende zaken eerst.
Het jaar is warm begonnen, zij het niet echt aangenaam warm. Alhoewel we hier in België amper vriestemperaturen bereikten was het op andere plaatsen warm tot zeer warm, nat tot zeer nat.
Grote delen van Australië stonden, tot voor kort, zelfs in brand. En ik heb het hier niet over het Nieuwjaarsvuurwerk. Wanneer je de beelden zag op de TV dan zag je rampzalige toestanden. Hele bossen waren aan het branden, kadavers van dieren her en der, mensen die hun huizen moesten verlaten, een heel dorp afgesloten. Wat een ellende om een jaar te beginnen. Te bedenken dat een gebied drie keer zo groot als België in de vlammen is opgegaan.
Op TV brengen ze het nieuws in het heetst van de strijd maar zelf vraag ik me af hoe het daar verder moet. Wat met de mensen die hun huizen kwijt zijn? Wat zijn de gevolgen voor de longen van volwassenen en kinderen die dagen lang brandlucht inademden? Hoe moet het verder met het wild, de prachtige natuur? En wat met Australië in de toekomst? Heter en heter? En neen, het helpt niet de toeristen aan te moedigen om vooral te blijven komen omdat het land veilig en mooi is. Ramptoerisme is nu niet de meest interessante manier van reizen.
Of behoor jij, lezer, ook tot diegenen die geloven dat het allemaal zo een vaart niet zal lopen? Ik ben verre van een wetenschapper maar zie wat ik zie: meer overstromingen in Venetië, onlangs nog noodweer in grote delen van Italië, grote bosbranden in Australië, noodweer in Spanje, Frankrijk en dat midden in de winter…
Ik hoor wat ik hoor: in eigen land meer wind dan sneeuwvlagen, de weerman die af en toe zijn bekommernis uitspreekt om over de klimaatrapporten nog maar te zwijgen.
Wanneer gaan alle ogen open gaan - of blijven we het overlaten aan dat moedige 17-jarige meisje om te proberen ze te openen?
Mvg
Frauke J.