Beste Lezer,
Het is vandaag kerstdag, het feest van de geboorte van Christus. Het is te laat, beste lezer, om je nu nog een kerstkaart te sturen; zoals bij elke verjaardag kom ik te laat, dus maar opnieuw een brief.
Tussen oud en nieuw mijmer ik graag wat over kerst en de sfeer van licht en warmte. In mijn jeugd stonden in ons dorp, in die periode, grote kerststallen, later waren er ook de versierde bomen. Ook in ons huis.
Voor een kind is het een bijzonder moment wanneer de boom opgetooid wordt met glinsterende ballen. Eigenlijk herbeleef ik bij dat werkje elk jaar een beetje mijn kindertijd. Betoverend vond ik de kaarsjes, die met een klem op de takken werden geschoven en, oh wonder: op kerstavond werden al die kaarsen aangestoken. Al die vlammetjes in een groene glinsterboom, ik stond er uren naar te kijken! Dit mooie gebruik werd, abrupt afgebroken toen op een kerstavond een brandend kaarsje omviel op een droge tak en de boom in de kortstmogelijke tijd in lichtelaaie stond. Meer nog: ook het stalletje, waarop bij wijze van sneeuw een laag watten lag, vatte vuur. De vlammen likten al vlug gretig aan het behangpapier. Van schrik vond ik er niet beter op dan naar buiten te rennen en luidkeels ‘braaand!’ te roepen. Geen mens te bekennen, het was immers kerstavond. Gelukkig waren mijn vader en mijn oudste zuster koelbloediger, en met natte dweilen hadden zij het vuur al snel onder controle. De drie koningen kwamen er gehavend uit, maar gelukkig bleven het kindje en zijn ouders ongedeerd.
Een jaar later hadden wij electrische lichtjes in de kerstboom, er heerste een verbod op kaarsen in huis en een absoluut verbod op nepsneeuw.
Die kerstlampjes waren destijds een nieuwe mode. Dit jaar is er veel zulk licht in deze donkere tijd. Het vraagt misschien wel enkele extra windmolens om al deze energie te behappen.
Het lijkt wel of kerst, meer nog dan de herdenking van de geboorte van Jezus, het feest van het licht geworden is. En wanneer je het nagaat, lezer, dan is ‘licht’ aanwezig in alle wereldgodsdiensten. Licht als baken, in de vorm van led- of andere lampen, kaarsen, vuur, olielampen, negenarmige kandelaars. De godheid die ons als lichtgevende leider de juiste weg toont uit het duister of ons aanmaant zelf het licht te zijn. Boeiend toch. Sommige godsdiensten vieren dagen lang het licht dat symbool staat voor leven, hoop, liefde, warmte.
Wij vinden dat licht, die hoop en warmte in de kerstperiode en in de overgang van oud naar nieuw. Dit jaar hebben we een extra dosis licht nodig, extra nood aan hoop. Stel je voor, lezer, dat we ons ook dit jaar nog met echte vlammetjes in bomen, op hagen en heggen moesten behelpen: dan zou vuurwerk op oudejaarsavond helemaal overbodig zijn.
Mvg en een hartverwarmende late kerstwens,
Frauke J.