Beste Lezer,
Het is verplicht op het openbaar vervoer, in sommige steden dragen ze het consequent, in andere nemen ze het niet zo nauw. Bepaalde winkels dringen er op aan en voor anderen is de klant koning, oftewel: ze laten het aan het gezond verstand over.
Sommige mensen dragen het plichtsgetrouw, anderen vinden het flauw.
Je ziet ze in kleur, in ziekenhuiswit, er zijn er met een glimlach op getekend, een doodskopje in geprint. Er zijn er ernstige en grappige, frivole en hier en daar een designontwerp.
Ze waren avond na avond nieuws: de ene keer waren ze niet nuttig, er was een tekort, ze werden niet geleverd, we zouden er één krijgen…en ga zo maar door.
Beste lezer, je weet intussen wel waar ik het over heb: inderdaad, ‘de mondmaskers’.
Dat het ondingen zijn: dat weten we.
Dat je enkel nog de ogen ziet: dat weten we.
Dat het lastig is verstaanbaar te blijven: dat weten we.
Dat wie het van zijn glimlach moet hebben eraan is voor de moeite: dat weten we.
Dat je het gevoel hebt in een sciencefictionfilm te spelen als je rondom je kijkt: dat weten we.
Maar boven alles gaat het om onze veiligheid. En wanneer het over veiligheid gaat zie je rare kronkels bij mensen. Zo is dat ook met fietshelmen bijvoorbeeld.
Volgens sommigen is veiligheid iets voor watjes, volgens anderen gaat veiligheid boven alles.
In de krant lees ik af en toe een rubriek waarin een Nederlandse schrijver het steevast over ‘het mondkapje’ heeft. Soms hoor ik ook mondlapje, mondvod,…
Persoonlijk gaat mijn voorkeur naar mondkapje. ‘Mondmasker’: het klopt wel, maar een kapje op je mond is iets meer subtiel. In het straatbeeld zie je ook beide nl. het subtiele fancy kapje dat neus en mond bedekt of de grote lap witte stof.
Kapje of masker, ze doen beiden hetzelfde: jezelf en de andere beschermen tegen die virale druppeltjes. Maar indien ik dan toch mag kiezen doe mij dan maar ‘het mondkapje’.
Mvg,
Frauke J.