Beste Lezer,
Bent u ook wat verzadigd van slecht nieuws? Ik alleszins wel. De dag begint bij mij met koffie en de krant. Ik betrap er mij op dat ik de laatste maanden de eerste pagina’s van de krant systematisch oversla, en dan ben ik al bijna bij de sport aangekomen want het wereldnieuws blijkt amper nog te bestaan. Maar aangezien sport niet echt mijn ding is, ben ik ook daar gauw door. Hop, naar cultuur dan. Maar op cultureel gebied valt niet veel te beleven en dus is mijn krant vlug uit. Er zijn uiteraard nog de pagina’s met radio en tv-nieuws en het weerbericht. Het weerbericht, dat sla ik nooit over, het kan je opvrolijken of wat ontmoedigen, dat is een dubbeltje op zijn kant, maar toch…. En dan zijn er nog de cartoons, die heb ik graag. Je kunt dan tenminste eens lachen. En geef toe, beste lezer: we zijn hoognodig aan humor en lachen toe. In het TV-journaal en de duidingsprogramma’s is het meer van hetzelfde.
Nieuwsmakers hebben het nog altijd niet begrepen, want minutieus willen zij, samen met experten, opnieuw en opnieuw meer dezelfde thema’s uitleggen en bespreken. Er zijn veel variaties op die thema’s: wat kan er allemaal mis gaan met ons? Laatst zag ik een piepklein berichtje in een krant, waarin een viroloog al uitspraken deed over vaccins in de komende vijf jaar. Het nieuws is dan: één slechtnieuws zin uit een interview dat in een magazine stond. Speculaties over hoeveel golven we nog gaan meemaken, en verhalen over nieuwe virussen die ons bedreigen. Zeg nu zelf, lezer: je zou van minder depressief worden.
Ik heb altijd horen zeggen dat je ‘de patiënt’ maar zoveel informatie geeft als hij aankan. Zijn wij, intussen niet allemaal patiënten die een gemeenschappelijke diagnose gekregen hebben? Het is goed dat we klaar en duidelijke informatie krijgen, maar bij een ernstig zieke doe je toch ook geen uitspraken over zijn behandeling binnen vijf jaar en of hij, als hij nog leeft, al dan niet helemaal blut zal zijn of niet. Of wat hem gedurende die vijf jaar nog allemaal kan overkomen. Beetje bij beetje behappen wat je overkomt is zo al lastig genoeg.
Ik pleit dus voor meer nuchterheid in het nieuws, en daarnaast mag er meer variatie zij en hier en daar wat humor in sluipen. Soms kijk ik uit naar een ouderwetse circusvoorstelling, of waarom niet eens een reuzecartoon op de voorpagina van de krant, of het nieuws beginnen met lentebeelden(het vroegere interludium). Het mag.
Mvg,
Frauke J.